Lista haseł | Kategorie artykułów | Prześlij plik | Lista plików | Pomoc | Kontakt
Pnikut.net
Aby utworzyć nowe konto użytkownika należy postępować zgodnie z zaleceniami na stronie Tworzenie konta użytkownika.

Jan Miśniak

Z Wiki.Pnikuczanie
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Pnikut, Jan Miśniak

Jan Miśniak (ur. 13 maja 1888 we wsi Pnikut, zamordowany 5 października1940 w Mauthausen-Gusen).

Biografia

Ukończył seminarium nauczycielskie (prawdopodobnie w Przemyślu). 15 lipca 1910 r. wcielony do C.K. armii, na froncie I Wojny Światowej walczył jako żołnierz armii austriackiej. Po tym jak zostaje ciężko ranny odznaczono go Krzyżem Wojskowym Karola i po ukończeniu szkoły oficerów rezerwy w 1918 roku awansowano na stopień podporucznika. Po odrodzeniu Polski już jako oficer polskiego wojska walczy z Ukraińcami o Przemyśl. W 1920 roku ranny w walkach z Bolszewikami trafia do szpitala w Przemyślu. Z końcem kwietnia 1922 roku zostaje przeniesiony do rezerwy w stopniu porucznika.

Od września 1925 roku razem z żoną Zofią i synem Wiesławem meldują się w Zawierciu[1]. Od początku małżonkowie angażują się w pracę pedagogiczną. Jan otrzymuje posadę kierownika Szkoły Powszechnej nr 1 w Zawierciu w której pracuje aż do jej zamknięcia w 1939 roku[2]. W 1928 uhonorowany zostaje Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

Pnikut,symboliczny grób Jana i Walentego Miśniaków

Po wybuchu II Wojny Światowej, odmawiając współpracy zostaje aresztowany (kwiecień 1940 rok) i trafia najpierw do KL Dachau, a następnie do KL Mauthausen-Gusen, gdzie ginie zakatowany przez jednego ze strażników obozowych 5 – go października 1940 roku. Symboliczny nagrobek Jana Miśniaka znajduje się na cmentarzu w Pnikucie[3].

Odznaczenia

  • Krzyż Wojskowy Karola
  • Odznaka Honorowa "Orlęta"
  • Gwiazda Przemyśla
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Przypisy

  1. Strona Gimnazjum nr. 1 w Zawierciu.
  2. Słownik nauczycieli tajnego nauczania – uczestników ruchu oporu 1939-1945 (województwo świętokrzyskie). Tablice i pomniki, Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP, 2012, s. 319.
  3. Wspólnota Samorządowa Dolina Sanu.

© Źródło: Wikipedia, Autorzy, licencja: CC-BY-SA 3.0 Deed